วันที่ 3 มกราคม 2559 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 140 / 162

สร้างมหาทานบารมี จะต้องทำให้ถูกหลักวิชชา คือ ใจต้องใส ๆ เราจะได้บุญใหญ่ เติมเต็มเต็มหน่วย เป็นบุญที่ไม่มีวิบัติออ ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗

เมื่อใจใส ใจสบาย เวลาสมบัติ เกิดขึ้นกับเรา เราก็จะได้อย่างเย็น ๆ สบาย ๆ ได้อย่างมาก ๆ เร็วจันใจ ไม่มีอุปสรรค ขึ้นอยู่ที่ “ใจต้องใส” ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

วัตถุทานที่ให้ไปนั้น เขาใช้ได้ไม่นาน แต่ถ้าเราให้ "ธรรมทาน" เขาใช้ได้ตลอดชีวิต ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

ศีลธรรมจะเป็นเครื่องช่วยคุ้มครองโลกให้ปลอดภัย ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑

อยู่ด้วยกัน... ก็ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัย ให้อภัย อย่าถือสากัน พยายามทำความเข้าใจ ในความคิดของอีกฝ่าย พยายามนี้ถึงสิ่งดี ๆ ความดี ความรัก ความน่ารักที่ทำให้เรารัก และความเกื้อกูลที่เคยมีกัน อย่าทิ้อสา ให

บุตรที่ดูแลบิดามารดาอย่างดี จะได้รับอนิสงส์โดยย่อ คือ จะเกิดในระกูลที่มีบูพาถีเลี้ยงดูเราอย่างดี จะมีลูกหลานบริวารอยู่ในโอวาท ชีวิตจะมีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ไม่ตกต่ำ หากมีวิบากกรรมเก่ามาทำให้ชีวิตลำบา

หยุดมองคนอื่นได้แล้ว หันมาดูตัวเอง แก้ไขตัวเอง ๑๓ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖

ใครจะสอนเรา ก็ไม่เท่ากับ เราสอนตัวเอง ๒๒ มกราคม พ.ศ. ๒٥๔๕

อย่าพูด...ตอนโกรธ 15 มกราคม พ.ศ. 2552

การที่เราสละอารมณ์ผุ่นมัวออกไป ก็คือการให้ “ความสุข” กับทุกคน ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒

การสะอารมณ์ขุ่นมัว ก็เพื่อ "ตัวเอง" จะได้มีความสุข ก่อนคนอื่น 16 มกราคม พ.ศ. 2552 ๙๗๐

ปล่อยวาง ให้อภัย อย่าเสียเวลา มองข้อผิดพลาดของผู้อื่น ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๐

ถ้าถือสา...ก็เป็นเรื่องเป็นราว ไม่ถือสา...ก็เป็นลมเป็นแล้ง 13 มกราคม พ.ศ. 2548

ไม่กี่ความโกรธไว้ในใจ เพราะความโกรธจะเผาตัวเรา คนที่เราร้อนก็ือรัวเราเอง 15 มกราคม พ.ศ. 2552

ไม่เก็บสิ่งที่ไร้สาระ มาทำให้เราทุกข์กาย ทุกข์ใจ ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ห็ดมองโลกให้ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร 11 มกราคม พ.ศ. 2453

เรามาจากคนละทิศละทาง มาอยู่ร่วมกันด้วยบุญที่เคยสร้างร่วมกันมา ต้องอดทน ให้อภัยซึ่งกันและกัน ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

นักรบแห่งกองทัพธรรม คือ สายโลหิตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้สิ่งแวดล้อมจะเปลี่ยนแปลง แต่หัวใจจะไม่เปลี่ยนไป 16 มกราคม พ.ศ. 2553

ถ้าเราทำเสียงดังปรบมือชี้ของเขา จะทำให้ทุกชาติที่เกิดมา เวลาปฏิธรรมจะบรรลุธรรมได้ยาก เวลานั่งธรรมะกำลังจะดีๆ ก็จะมีอุปสรรคเกิดขึ้น ทำให้เราต้องเลิกละความเพียร อวัยวะที่เกี่ยวกับการฟังเสียงของเรา จะไม่

ฝึกหยุดฝึกนิ่งเอาไว้ เพื่อ ตัวของเราเอง ไม่ใช่เพื่อใคร ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕